napolitana

svakim zamahom sam bio udaljeniji od jutarnje gradske vreve .samo sunce i more,osećao sam kako mi se mišići nogu i ruku zatežu ,dok me sunce greje po ramenima i vratu.mislima mi se vrte zvuci mandoline toninove ,tarantele naplitane.pred očima mi se kao kroz izmaglicu ređaju likovi i maske sa karnevala ,naokolo svud , konfete ,trake i paperjasti cvetovi mimoze padaju po nama.smešiš se ,ne razumem ,ne čujem te ... sklopila si mi ruke oko vrata ,kosom me golicaš po licu.obrazi su ti topli ,topim se od miline ... miriše borovina ,lavanda i odnekud anisovo ulje.

kutija

  držao sam u ruci praznu kutiju

               čovek bi pomislio da u njoj nečega ima

                  ničega nema u toj kutiji rekoh ljudima

                      volim njen oblik i njenu prazninu

                  nešto mora biti rekoše ljudi

              iščupaše mi kutiju iz ruke

         otvoriše je

             kutija zaista beše prazna 

               a ja sam mislio da u njoj nečega ima

                                                Slavko  Almažan 

belezza

                 MEDITERRANEO     SEA   ART   CLUB

 tirkiz -purpur -alabaster - carske boje mediterana

La notte cade su di noi

Ma Che Colpa Abbiamo Noi 

La notte cade su di noi
La pioggia cade su di noi
La gente non sorride piu
Vediamo un monde vecchio che
Ci sta crollando adoso ormoi
Ma che colpa abbiamo noi

Sara una bella soceta
Fondota sulla liberta
Pero spiegateci il perche
Se non sentiamo come voi
Ci disprezzate come mai
Ma che colpa abbiomo noi

E se noi non siamo come voi
Una ragione forse c'e
E se non la sapete voi
E se non la sapete voi
Ma che colpa abbiomo noi

 prolog

υπερβορέα

                                          υπερβορέα

                                                          

                      

Ahejci i delfini ,deca mora