Aristandar,Aleksandar,Aristotel
Atistandrovo i Aleksandrovo prizivanje Foba pre bitke kod Gaugamele danas bi se nazivalo "parapsihološkim ratom".
Zadivljujuće je da trenirana osoba ,sa samo nekoliko brzih ,jedva vidljivih pokreta rukom,osobi preko puta sebe može oduzeti 70% mišićne snage,toliko da joj udovi klonu,uz istovremeno izazivanje nekontrolisanog straha i panike.Te spiritualne tehnike posedovali su haldejski i vavilonski sveštenici ,koji su činili najbliži red Aleksandrovog okruženja.
Isticanje budne svesti kao stanja različitog od stanja obične budnosti,jeste osnovni motiv antičke filozofije.
Istorijska činjenica je i da su se tokom Aleksandrovog uspona ,slave i osvajačkih pohoda Aristotel i Aleksandar razišli u stavovima i mišljenjima s obzirom da je Aristotel ceo svoj život posvetio propovedanju Orfičkih postulata gde je strogo zabranjeno oduzeti život bilo kom živom biću te samokontrolom i asketizmom svedočiti superiornost uma i stvaralaštva nad materijanom pojavnošću i varvarizmom.
Aristotel je zamerao svom učeniku Aleksandru što ratuje,ubija ljude ,postaje poklonik kultova ,izvodi rituale u kojima se klanja i preuzima moći božanstava personifikovanih u obliku kultova životinjske prirode ,lav ovan-Amon,bik,zmija,orao.
Aristotel je svojim životom i učenjem stalno isticao da je cilj i smisao čovekovog postojanja da teži vrlinii i ugleda se na ideal svog stvaraoca.
