Aleksandar i Aristotel
Isticanje budne svesti kao stanja različitog od stanja obične budnosti,jeste osnovni motiv antičke filozofije.
Istorijska činjenica je i da su se tokom Aleksandrovog uspona ,slave i osvajačkih pohoda Aristotel i Aleksandar razišli u stavovima i mišljenjima s obzirom da je Aristotel ceo svoj život posvetio propovedanju Orfičkih postulata gde je strogo zabranjeno oduzeti život bilo kom živom biću te samokontrolom i asketizmom svedočiti superiornost uma i stvaralaštva nad materijanom pojavnošću i varvarizmom.
Aristotel je zamerao svom učeniku Aleksandru što ratuje,ubija ljude ,postaje poklonik kultova ,izvodi rituale u kojima se klanja i preuzima moći božanstava personifikovanih u obliku kultova životinjske prirode ,lav ovan-Amon,bik,zmija,orao.
Aristotel je svojim životom i učenjem stalno isticao da je cilj i smisao čovekovog postojanja da teži vrlinii i ugleda se na ideal svog stvaraoca.Pitagora,Platon,Herodot,Filip,Aleksandar,Aristotel,Plutarh.
